W naszej parafii posługują Nadzwyczajni Szafarze Komunii Świętej i Akolici ustanowieni przez Księdza Arcybiskupa Metropolitę Warmińskiego.
Nadzwyczajni szafarze Eucharystii to osoby świeckie, uprawnione do udzielania Komunii św. z posługą taką udają się do chorych, ale również mogą udzielać Komunii św. w kościele – np. w czasie uroczystości w parafii lub Mszy św. I tu nie chodzi o to, aby wyręczać księży w czasie Mszy św. czy wręcz ich zastąpić. Oni są nadzwyczajnymi szafarzami, czyli tymi, którzy pomagają.
Szafarzy mianuje biskup diecezji po specjalnym kursie przygotowawczym. Nadzwyczajnymi szafarzami Komunii św., mogą być mężczyźni w wieku od 35 lat. Wymagana jest dojrzałość w wierze: „zdrowa pobożność eucharystyczna i intensywne życie sakramentalne, wzorowe życie moralne, aktywne uczestniczenie w życiu parafialnym, poważanie duchowieństwa i wiernych, otwarta i służebna postawa wobec drugich, serdeczność oraz łatwość nawiązywania kontaktów zwłaszcza z osobami chorymi i w podeszłym wieku”.
W Polsce godność taka ustanawiana jest od 1990 r., a możliwość taką wprowadził Sobór Watykański II.
AKOLICI:
Pan Zdzisław Wasilewski
NADZWYCZAJNI SZAFARZE KOMUNII ŚWIĘTEJ:
Pan Piotr Kowalski
Pan Mirosław Lenda
Pan Ryszard Wąsowski
Pan Marian Wołoszyn
Pan Michał Nowakowski
Pan Tomasz Święcikowski
Pan Wiesław Romański
Pan Dariusz Sargalski
Pan Sebastian Twardowski
Zobowiązująca i poważna posługa Nadzwyczajnego Szafarza Komunii świętej.
„Jesteście ludźmi szczególnego zaufania, którym powierza się troskliwą odpowiedzialność za eucharystyczne ciało i krew Chrystusa i godne rozdzielanie Komunii świętej wiernym” – mówił prymas Polski abp Józef Kowalczyk podczas adwentowego dnia skupienia dla szafarzy z archidiecezji gnieźnieńskiej.
Kim jest Nadzwyczajny Szafarz Komunii św.?
Nadzwyczajny Szafarz Komunii świętej pomaga kapłanom i diakonom w rozdzielaniu Komunii świętej podczas Eucharystii bądź zanosi Ją chorym. To są dwa zasadnicze zadania, do których zostaje upoważniany. Funkcja NSKŚ jest nadzwyczajna nie przez to, że obdarza się nią jakąś wybitną osobę o szczególnych zdolnościach, ale przez to, że muszą zaistnieć pewne warunki (nadzwyczajne), aby mogła ona pomagać w udzielaniu Komunii św. Owe warunki określa Kościół. Należą do nich: duża liczba wiernych przystępujących do Komunii św. i brak szafarzy zwyczajnych; zajęcia duszpasterskie, którymi aktualnie zajęci są szafarze zwyczajni oraz zły stan zdrowia bądź podeszły wiek kapłana, które utrudniają udzielanie Komunii św.
Kto może zostać Nadzwyczajnym Szafarzem Komunii świętej i jakie warunki powinien spełniać?
Nadzwyczajnym Szafarzem Komunii świętej może zostać mężczyzna w wieku od 35 do 65 roku życia. Powinno go cechować dojrzałe życie chrześcijańskie, zaangażowanie, poważanie wśród wiernych i duchownych, sprawność fizyczna i psychiczna oraz otwartość na kontakty z osobami chorymi i w podeszłym wieku. Trzeba pamiętać, że kandydatów na Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii świętej proponuje proboszcz w porozumieniu z wikariuszami. Może też w tej kwestii zasięgnąć opinii rady parafialnej. Następnie, po rozeznaniu sytuacji w parafii, zwraca się z prośbą do kurii biskupiej o przygotowanie i upoważnienie swojego parafianina do pomocy w udzielaniu Komunii świętej i zanoszenia Jej chorym. Nie ma więc czegoś w rodzaju konkursu na NSKŚ…
Co o szafarzach sądzą ludzie w naszej parafii?
NSKŚ w naszej parafii są od 2008 roku Trzeba przyznać, że w niektórych parafiach, początki były trudne. Byli tacy wierni, którzy nie chcieli przyjmować Komunii św. z rąk osoby świeckiej. Myślę jednak, że minął już czas zdziwienia, że wierni świeccy w Kościele, ilekroć oczywiście zajdzie taka potrzeba, spełniają i takie funkcje. Trzeba podkreślić, że czynią to zawsze z mandatu Kościoła. W naszej diecezji NSKŚ są upoważniani przede wszystkim do posługi chorym, i to oni mogą dać świadectwo o nadzwyczajnych szafarzach. Słyszałem wiele takich świadectw. Ci chorzy, którzy korzystają z ich posługi, dziś nie wyobrażają już sobie Dnia Pańskiego bez wizyty NSKŚ, który przynosi im Jezusa Eucharystycznego.
Czasem spotyka się ludzi, którzy rozdają ulotki przed kościołami, w których nawołuje się do „bojkotu” NSKŚ przez nieprzyjmowanie Komunii świętej z ich rąk. Warto wspomnieć, że już w Kościele pierwszych wieków istniała praktyka zanoszenia Ciała Pańskiego tym wiernym, którzy z różnych przyczyn nie mogli uczestniczyć w Eucharystii. Z czasem ta praktyka zanikła. Po Soborze Watykańskim II Kościół uznał, że funkcja nadzwyczajnego szafarza Komunii świętej jest dzisiaj potrzebna. Oczywiście, jak wszędzie, mogą się zdarzyć pewne nadużycia np. wyręczanie się księży przez NSKŚ. O takich sytuacjach należy powiadomić, aby wszystko, co czynimy – i duchowni i świeccy – odbywało się w duchu Kościoła katolickiego i dobrze rozumianej liturgii.
Nadzwyczajni Szafarze Komunii świętej zanoszą ciało Chrystusa tam, gdzie najwięcej cierpienia i samotności. Pomagają kapłanom tam, gdzie tamci często mogą nie dawać rady.
Autor: Piotr Kowalski